ડગે ડગ ઠોકરો વાગે

ડગે ડગ ઠોકરો વાગે
( મુહબ્બત પર બહાર આતી તો.... એ રાહે)

ડગે ડગ ઠોકરો વાગે, પડું તો તું ઉપાડી લે,
જીવન વનમાં મળે કાંટા, તો પુષ્પો તું બનાવી દે....

પડ્યું મા, નાવ મઝધારે, મચ્યું તોફાન તો ભારે,
પ્રલયનાં વિજ ચમકારે, તૂટે વર્ષાં મુશળધારે,
સહારો ના મળે ત્યારે, કિનારો તું બતાવી દે
ડગે ડગ ઠોકરો વાગે, પડું તો તું ઉપાડી લે!

બન્યો બે હાલ હું માડી, વિકટ છે જીન્દગી સારી,
રડી રે આંખડી મારી, હ્રદયમાં આગ-ચિનગારી!
વ્યથામાં હું વલોવાતો, મને મા તું ઉગારી લે
ડગે ડગ ઠોકરો વાગે, પડું તો તું ઉપાડી લે!

પડ્યો ભૂલો હું ભવરણમાં, પીડાતો ઘોર આફતમાં,
નિરાશાનાં આ નિર્ઝરણાં જગાવે ઉરમાં ઉઝરડાં,
હવે મુજ દ્વાર હૈયાનાં દયાળું તું ઉઘાડી દે
ડગે ડગ ઠોકરો વાગે, પડું તો તું ઉપાડી લે!

જૂઠી કાયા ને માયાનાં દે મારાં બંધનો તોડી
તૂટેલાં તાર દે જોડી ‘ રવિ’ વિનવે મા કરજોડી!
પ્રકાશી પ્રેમ જ્યોતિ મા, જીવન-કેડી ઉજાળી દે
ડગે ડગ ઠોકરો વાગે, પડું તો તું ઉપાડી લે!

કવિ : રવિ ઉપાધ્યાય

નવરાત્રિ આવી રસ નિરઝરતી

નવરાત્રિ આવી રસ નિરઝરતી
નવરાત્રિ આવી રસ નિરઝરતી...
જીવન-જાગૃતિ જ્યોતિ ઝગમગતી......, નવરાત્રિ...

શીતલ શરદનો શશિયર ચમકે;
મોહક મલય સમીરણ છલકે,
પ્રીતિ કેરાં પાનેતરમાં સોહે પ્રકૃતિ..... નવરાત્રિ...

ચાચર ચોકે નરનારી આવે
મંગળ ગરબાની ધૂમ મચાવે
હસી હસી દેતાં તાલી મતવાલી.... નવરાત્રિ...

આરાસુરેથી મા અંબિકા આવે
બહુચર બાળી દયાળીને લાવે
ગરબે ઘૂમે છે માડી ગુણવંતી ... નવરાત્રિ...

કનકનો ગરબો શિર પર શોભે
દિવ્ય દીપકની જ્યોતિ ઓપે
મંડપની શોભા દીસે સ્વર્ગ સરખી.... નવરાત્રિ...

ઝનનન ઝનનન ઝાંઝર ઝણકે
રત્નજડિત કર કંકણ રણકે
ચૂંદડીએ ચૂવે ચંદા ચમકંતી.... નવરાત્રિ...

બ્રહ્મા ને વિષ્ણુ માના દર્શને આવે
ઇશ મહેશ માને શિષ નમાવે
નારદ-શારદ-વીણા મૃદુ બજતી .... નવરાત્રિ...

જે જન જનનીને નિશદિન જપતા
શુદ્ધ હ્રદયથી માજીને ભજતા
શક્તિની ભક્તિથી ભવ મુક્તિ મળતી.... નવરાત્રિ...

કવિ : રવિ ઉપાધ્યાય

આવી નોરતાંની રાત....

આવી નોરતાંની રાત....
( રાગ : મિશ્ર ભૈરવી, તાલ : કહરવા )

સરખી સહિયરોને સાથ,
દૈને તાલીભર્યાં હાથ.....
ગરબે રમતાં અંબે માત,
આવી નોરતાંની રાત.... (2) ટેક
નભમાં ચાંદલીયો મલકાય,
આજે અવનિ તો હરખાય
અંગે રંગ ઉમંગ રેલાય,
આવી નોરતાંની રાત... (2) ટેક 1

માના કુમકુમ પગલે પગલે પાવન અવનિ આજે થાય,
રૂપ સ્વરૂપે દર્શન દિવ્યે ભવભવનાં પાતક ધોવાય.
ઉમટે આજે થોકે થોક,
દર્શન કરવાને સૌ લોક,
દુ:ખડાં સઘળાં થાય અલોપ,
આવી નોરતાંની રાત..(2) ટેક 2

માનાં મનહર મુખડેથી આશિષોનાં અમૃત રેલાંય,
શ્રાંત, શ્રમિત ને શોષિતોનાં જીવન સૌ સંજીવન થાય.
માનાં પૂજન અર્ચન થાય,
ચાચર ચોકે નર્તન થાય,
જનગણ મંગલ ગીતડાં ગાય,
આવી નોરતાંની રાત.(2) ટેક 3

માની વત્સલ વીણા વાગે વરસાવે સંગીત ધારા,
હર્ષ તણાં પૂર ઉરઉરમાં ચકચૂર બનીને ઉભરાતાં
કોટિ ચંદ્રરવિનાં તેજ,
માના નૈનોમાંહી સતેજ,
માને વંદે સહું પરમેશ,
આવી નોરતાંની રાત... (2) ટેક 4

માની પાવન દ્રષ્ટિની વૃષ્ટિ સારી સૃષ્ટિ પર થાય,
જળમાં, સ્થળમાં, જડચેતનમાં પ્રાણ પૂરી દેતી મહમાંય,
માના પાયે નામે શીશ,
માંગે બાળ’રવિ’ આશિષ,
તેજે ભર મા જીવન-દિશ,
આવી નોરતાંની રાત,,, (2) ટેક 5

કવિ : રવિ ઉપાધ્યાય

યુગપિતા બાપુને....

2જી ઓક્ટોબર એ આપણાં રાષ્ટ્રપિતા મહાત્મા ગાંધીજીની જન્મજયંતિનો દિવસ. ગાંધીજી 1948માં શહીદ થયાં. એ અરસાનાં સમયમાં રચાયેલું, ગાંધીજીની દેશમાટેની કુરબાની ગાથા ગાતું અને એમના અધૂરાં સ્વપનોને પૂરાં કરવાનું વચનપૂર્તિ આપતું રવિ ઉપાધ્યાય ‘રવિ’નું આ ગીત ગાંધીજયંતિ નિમિત્તે ખાસ.....
યુગપિતા બાપુને....

જલાવ્યો તેં મુક્તિ-દિપ હરી ગુલામી-તિમિર ને,
વહાવી આત્માનો ઉદધિ, અમૂલાં પ્રેમ-કવનો-
ભણાવ્યા તેં મંત્રો પુનિત કુરબાની નિજ દઇ,
રચ્યા મુક્તિ કેરા અમર - ઇતિહાસો યુગ યુગે !

કીધી ના તારી કૈં કદર જગના પામર જને !
ગુમાવી મોઘેંરુ રતન, નિજ હાથે જતું કરી -
હવે સંતાપે સહું, અનલ પ્રગટાવી નિજ ગૃહે !
રડે આજે હૈયાં, જખમ સહતાં - કૃત્ય નિજનાં !

દિશે દિશા તારાં સ્મરણ - ગીત આજે ગજવતી !
યુગોની નિકુંજો તવ સ્મરણ - ફૂલે મહકતી...
ચીરાયેલું હૈયું ધરણી તણું નિ:શ્વાસ ઝરતું !
ભરે માતૃભોમ, તવ વિરહનાં અશ્રુ ડૂસકાં !

હવે સંતાપી ના, તવ ઋણ કદી ટાળી શકીએ !
અધૂરાં સ્વપનોની મજલ કરીએ પૂર્ણ - બસ તો !

કવિ : રવિ ઉપાધ્યાય