પ્રીત્યું તારી ના કળાય

પ્રીત્યું તારી ના કળાય

પ્રીત્યું તારી ના કળાય

અલ્યા વાલમા
પ્રીત્યું તારી ના કળાય

પળમાં એ બિન્દુ થૈ હૈયે અટવાય
વળી પળમાં થૈ સિન્ધુ લહેરાય

અલ્યા વાલમા.... પ્રીત્યું તારી

સાત સાત સાગર ઉલેચવા છે સહેલ,

પેલું હૈયું ઉલેચવું ના સહેલ

મુઠ્ઠીમાં બંધ થાય અષાઢી વીજ
પેલા હૈયાને બંધ મુશ્કેલ
હૈયાની ધડકનમાં કોયલનો સૂર ભર્યે
સાગરગર્જન સંભળાય
અલ્યા વાલમા..... પ્રીત્યું તારી

ચાંદનીનો દોર બાંધી સૂરજ પતંગ
મૂકું, હૈયાના નભમાં વિહરવા
આયખાને રોમરોમ પ્રગટે ત્યાં રાતદિન
તેજ ને તિમિર માંડે તરવા
ઉમટે અજંપ કંપ કાયાને કાંગરે
હૈયે ધોરીનસ ચંપાય
અલ્યા વાલમા..... પ્રીત્યું તારી

ખૂંદી વળાય પેલા ગિરિવર ‘ને કંદરા
વસમી છે વ્હાલપની વાટ
જીરવી લેવાય ઘાવ સો સો તલવારના
દોહ્યલો તે દિલનો ઉચાટ
પળમાં પીવાય અમીઆસવ અખૂટ
પ્યાલી, મીરાનું વિષ ના પીવાય
અલ્યા વાલમા.... પ્રીત્યું તારી

શબ્દરચના : રવિ ઉપાધ્યાય, સંગીત : પ્રકાશ ઉપાધ્યાય