1/1/2008 થી આ બ્લોગ નવાં રૂપે અને નવા સરનામે.....

http://www.raviupadhyaya.wordpress.com/

1st january 2008 થી આ બ્લોગ નવાં રૂપે અને નવા સરનામે.....
"ઉરની ઉર્મિઓ" ....રવિ ઉપાધ્યાય - 'રવિ' રચિત મબલખ ગુજરાતી સાહિત્ય સર્જનનાં થોડાં અંશો દર્શાવતો આ બ્લોગ હવેથી update નહીં થાય. આ બ્લોગની સર્વ પોસ્ટ આપને http://www.raviupadhyaya.wordpress.com/ ના સરનામાંવાળા " રવિ ઉપાધ્યાય - સર્જકતાનો ખજાનો" નામે નવાં રૂપે તૈયાર થયેલ બ્લોગ પરથી જોઇ શકાશે. wordpress પર editing, publishing અને display કરવા માટેનાં features વધારે સારાં હોવાને કારણે આ ફેરફાર કરાયો છે. આશા છે આપનો સાથ ચાલુ રહેશે અને આપનાં સૂચનો આવકાર્ય છે.

આ બ્લોગ વિશે

" રવિ ઉપાધ્યાય" 'રવિ'ના ગુજરાતી સાહિત્ય જગતમાં કરેલ માતબર પ્રદાનને અવગત કરાવતા આ બ્લોગમાં આપ ભલે પધાર્યા...સંપર્ક : ડો. જગદીપ ર. ઉપાધ્યાય,ઉર્વી ક્લિનીક, 12 એ/4 મીસ્કીટા નગર, છત્રપતી શિવાજી રોડ, સ્વામી વિવેકાનંદ સ્કૂલની બાજૂમાં, દહીંસર (પૂર્વ), મુંબઇ 400068.ટેલીફોન, 91 (022) 28284271, 9321031220
E Mail : drupadhyayajr@yahoo.com
**************************************************************************

25 August 2007

વૈશાખી રાત....


1965માં ભજવાયેલ નૃત્યનાટિકા ભવ ભવનાં ભેરૂ નો નાયક પર્વત એની પ્રિયતમા રેશમને જીવનની પગથારે સાથી થવા એક વર્ષના સમયનો કોલ આપી પોતાને ગામ પાછો ફરે છે.
એક સાલ....! વ્યથાથી ભરેલા એ દિવસો શેં પૂરા થાય?. પ્રેમીની યાદમાં ઝૂરતાં પ્રિયતમાનાં હૈયાને એક સાલ, એક ભવ કરતાંયે લાંબી લાગે . હોળી અને ધૂળેટીનાં ઉત્સવો પછી આવે છે ગ્રીષ્મની ઉન્હી ઉકળાટભરી પ્રલંબ રાત્રિઓ. પ્રીતમની યાદમાં ચકડોળે ચઢેલાં ચિત્તને ચેન નથી. નયને નિંદ નથી. શૈયામાંથી ઝબકીને જાગી જતી પ્રિયતમા આ વૈશાખી રાતની ધીખતી અગનથી પ્રજળી રહે છે અને તે સમયે થતી પીડા આ ગીતમાં ગવાઇ છે..........
વૈશાખી રાત....
વૈશખી રાતની રે અગન, વસમી ઉની ઉની અગન...
ધખતી રહી દિનભર ધરા,‘ને ઓઢતી અગની ગવન. વૈશાખી....
તનને દઝાડે, મન રંજાડે, એવી વાયે લૂ...
મૂરઝાતી મન-ઉપવનની કળીઓ, રેલેના ખુશબુ..
પીડાતી પ્રકૃતિ ગાતી રે.. , ઉના નીસાસીએ કવન...
વૈશાખી....

ભીતર એકલતા ‘ને વિકળતા, ઉપર અગન લેપ..
એક તો પિયુની વિરહ પીડા, ‘ને બીજી પ્રસ્વેદ..
સાથી વિના સૂનું જીવન, સૂનાં સૂનાં ભાસે ભવન
..
વૈશાખી...


ગીત અને સંગીત : રવિ ઉપાધ્યાય, ગાયિકા : રાજુલ મહેતા, નૃત્યનાટિકા ; ભવ ભવનાં ભેરૂ ( 1965)

No comments: